Bij Oktober zijn we op dit moment aan het breien voor warme zorg. Samen met cliënten, medewerkers, vrijwilligers, studenten en wie verder ook mee wil doen, breien we de langste sjaal van Nederland. Wat een mooie herinneringen en verhalen zijn verbonden aan het breien! Vandaag het verhaal van Jotine Leijtens, Docente Fontys en Lecturer Practitioner bij Oktober.

Mijn moeder, ze zou nu 90 jaar geweest zijn, groeide op in een groot boerengezin in het buitengebied van Best. Twaalf kinderen in totaal. Met een oudste zoon op het seminarium en waarvan de oudste dochters snel na de lagere school met het huishouden hielpen.   

Mijn moeder was wijkverpleegkundige
Mijn moeder kreeg, bij uitzondering, de mogelijkheid om te gaan leren en daar heeft ze geen moment spijt van gehad. Ze ging al snel haar eigen weg en trouwde op latere leeftijd met mijn vader. Mijn moeder was wijkverpleegkundige en werken hoorde daar uiteraard ook bij… echter, huishoudelijk werk of verstelwerk deed je niet op zondag. Door de week werd menig jurkje voor mij gemaakt op de naaimachine en daar keek ik altijd vol bewondering naar.  

Breien bij de kachel
Achter de naaimachine vond je mijn moeder niet op zondag, want dat was werken. Dan ging het breiwerkje of het frivolity-werkje (wie kent het nog?) uit de naaimand en zat mijn moeder met veel ijver te breien in de huiskamer bij de kachel. Niet alleen sjaals en wanten werden zo gemaakt maar ook de vele kriebeltruien, bikini’s (!) en jurkjes werden al tikkend met de pennen gemaakt. Toen mijn moeder ook jurkjes ging breien voor mijn barbiepoppen wilde ik dit ook leren en zo geschiede….breiles op zondagmiddag van mijn moeder.  

Van zandloper naar gerstkorrelsteek
Mijn moeder breide een klein lapje en dan ging ik daarmee verder. In het begin werd het een onbedoelde zandloper maar gaandeweg leerde ik van mijn moeder de gerstkorrelsteek, tricotsteek, kabelsteek en de patentsteek. Zo lukte het mij ook om inmiddels eigen truien te maken maar helaas is het me nooit gelukt het jacquard-breien van moeder te evenaren. Breien kan ik nog steeds en ben ik ook niet verleerd. Maar mijn dochter van 16 jaar wil de kriebeltruien niet aan en met 2 warme mutsen kom ik de winter ook wel door. Dus daarom is de brei-actie van Oktober weer een goede gelegenheid om de pennen er weer bij te pakken en een paar toertjes te maken. 

Wat een mooie herinneringen en verhalen zijn verbonden aan het breien! Wil je ook mee breien aan de langste sjaal van Nederland? Kijk dan hier.