De ziekte van Parkinson is een niet-aangeboren hersenletsel (NAH) en komt steeds vaker voor. Trillingen (tremoren) zijn een veelvoorkomend symptoom waaraan je Parkinson kunt herkennen. Een hbo-verpleegkundige deelt haar ervaringen.
Eigen regie behouden
Als we zien dat bewoners achteruitgaan door de ziekte van Parkinson, proberen we zoveel mogelijk te zorgen dat ze eigen regie houden. We bespreken dit bijvoorbeeld met de psycholoog en tijdens gedragsvisites. Door tips kunnen de teams hiermee vooruit. Soms kun je ook hulpmiddelen inzetten, waardoor iemand langer zelfstandig kan zijn. Zoals de Sara stedy. Iemand kan op deze manier langer zelf blijven staan.
Blijven aansluiten bij de bewoner
We gaan zoveel als mogelijk in gesprek met de bewoner. We kijken dan terug naar bepaalde situaties: wat is er nodig op welk moment? Door in gesprek te blijven, blijven we aansluiten bij de bewoner. Zo gaat er bijvoorbeeld een vrijwilliger altijd naar dezelfde bewoner die een beetje op zichzelf was. Ze wandelen dan buiten een rondje en eten samen een taartje. Het vaste gezicht van de vrijwilliger zorgt voor structuur én de bewoner is er even uit.
Samenwerken met disciplines
We werken met verschillende disciplines samen rondom een bewoner. Mensen met de ziekte van Parkinson hebben een hoger valgevaar. We bespreken dit samen met de fysiotherapeut, arts en familie: hoe verkleinen we het valrisico? En hebben we daar hulpmiddelen voor? We wegen de risico’s af tussen valgevaar en het stukje eigen regie. Maar ook werken we samen met bijvoorbeeld de diëtist en logopedist om te kijken wat de bewoner het best kan eten en met welk type bestek. We maken continu samen de afweging hoe we de kwaliteit van leven goed houden, ook bij mensen met een vergevorderd stadium van Parkinson.