Stichting Blijf
”Via mijn toenmalig leidinggevende is de vraag gekomen of er iemand met een hond wilde werken. Dat wilde ik wel, want we waren thuis al aan het kijken voor een hond. Dirk kwam dus op het juiste moment.” zegt Danielle. ”Mijn leidinggevende heeft toen contact opgenomen met Stichting Blijf en zo is het balletje gaan rollen.” Dirk is een contacthond van Stichting Blijf. Een contacthond werkt in de zorg, het is geen knuffelhond. Een contacthond wordt ingezet als bewoners met dementie het contact met hun omgeving verliezen en om onbegrepen gedrag bij bewoners te signaleren.
Danielle wordt vanuit Stichting Blijf begeleid door Nadine. Nadine vertelt dat de begeleiding vanuit Stichting Blijf al begint voordat de hond erbij is. ”Dan worden er afspraken gemaakt met de manager. Zorgmedewerkers die met een contacthond werken worden door Stichting Blijf ‘handlers’ genoemd. Handlers volgen samen met de hond een tweejarige opleiding. Hierbij leren ze alles over de hond. Deze opleiding zorgt ervoor dat ze gecertificeerd worden als zorgduo. In de dagelijkse praktijk bij ’t Hofhuys wordt Dirk opgeleid. De eerste twee jaar komen de begeleiders één keer per week langs. Na de eerste twee jaar wordt dit afgebouwd naar één keer in de maand. Het werkleven van een contacthond duurt acht tot tien jaar. Dirk blijft een hond van Stichting Blijf, maar woont voor de rest van zijn leven bij Danielle. Danielle zorgt daarom ook dagelijks voor Dirk. Als Dirk met ‘pensioen’ gaat mag hij bij Danielle blijven, als ze dat wil. En dan is er per kwartaal contact met Stichting Blijf.”
Danielle krijgt van Nadine opdrachten waarmee ze met Dirk aan de slag kan. Danielle zit nu in het laatste jaar van de opleiding. Ze vond het in het begin heel moeilijk te combineren. Het zorgen voor Dirk en het werken in de zorg en daarnaast nog een opleiding volgen. De opleiding vindt Danielle erg interessant. ”Je leert meer over honden dan een normale buitenstaander.”
Contacthond Dirk
Zodra Dirk zijn hesje van Stichting Blijf aankrijgt, weet hij dat hij gaat werken. Dirk werkt met bewoners die dementie hebben. Dirk merkt aan de bewoners als er iets met ze aan de hand is. Dirk mag laten zien wat hij merkt en geeft dit ook aan. ”Ik ben nu aan het leren hoe Dirk reageert op bepaalde situaties. Hij kan namelijk de ene keer op een andere manier reageren dan de andere keer. Dirk ziet het bijvoorbeeld als iemand aan het huilen is, dan legt hij zijn kop op schoot. Dirk kan zelfs de non-verbale dingen aanvoelen. Hij merkt het als iemand niet blij is en dat kan hij ook aangeven, ook al zit de bewoner rustig op de stoel.” Maar ook voor de dagdagelijkse dingen wordt Dirk ingezet. Zo is hij nu bezig met het leren van openen van kastjes en gaan Daniëlle en Dirk aan de slag met apporteren, zo leert hij spulletjes naar Daniëlle te brengen.
Er zijn ook ooit bewoners geweest die Dirk niet leuk vonden. ”Dirk heeft dat dan snel door, dan gaat hij er ook niet naartoe en dat hoeft ook niet. Als Dirk aangeeft dat hij niet naar de persoon toe wil, dan is dat een signaal.”
Daniëlle werkt soms ook zonder Dirk als het bijvoorbeeld te warm is of als Dirk ziek is. ”Als het welzijn van Dirk problematisch wordt, dan gaat hij niet werken. De enige dienst die de contacthonden niet meedraaien is een nachtdienst.” vertelt Nadine.
’t Hofhuys
Na een jaar op Hofloop 5 & 6 te hebben gewerkt binnen ’t Hofhuys is Danielle doorgestroomd naar Hofloop 3 & 4. Ze heeft het er erg naar haar zin. ”Ik werk in een fijn team en de bewoners kunnen altijd zichzelf zijn. Er hangt ook een goede sfeer bij ’t Hofhuys. Ik zou zeker anderen aanraden om ook bij ’t Hofhuys te komen werken.” Nadine vult daarop aan: ”ik kom bij verschillende zorgorganisaties en nergens zijn ze zo meedenkend als hier en er is nooit gedoe. Er wordt tijd gemaakt voor de training en er zijn nooit lastige vragen. Of het nu de manager is of een andere medewerker, er wordt altijd gedag gezegd.”