Inmiddels ben ik afgestudeerd en ben ik ook meteen blijven plakken. Ik kan hier zoveel leren en ik werk in zo’n leuk team. Waarom zou ik weggaan?
ZIN-team
Als laatstejaars stagiaire kwam ik terecht binnen het ZIN-team: een innovatienetwerk in Bladel, Eersel en Veldhoven. Hbo-stagiaires werken daar in teams en komen wekelijks samen om casussen te bespreken, intervisies te houden en klinische lessen te volgen. Ik heb daar ontzettend veel geleerd en veel verantwoordelijkheid gekregen. Ik mocht mijn eigen routes lopen, was eerste contactpersoon voor cliënten en onderhield contacten met andere disciplines, zoals huisartsen. Op een gegeven moment kwamen ook alle alarmeringen van de telefoondienst bij ons terecht, met een back-up op kantoor. Dan ontdek je pas echt hoe je handelt in bepaalde situaties. Ik ben niet alleen gegroeid in mijn leerproces, maar heb ook een persoonlijke groei doorgemaakt.
Typische werkdag
Hoe een typische werkdag eruitziet? Ik begin om zeven uur en loop dan mijn ochtendroute tot elf uur. In die tijd help ik gemiddeld zo’n zes cliënten. Er zijn rondes waarbij je vooral steunkousen aan het aantrekken bent, dat zijn de korte zorgmomenten. Maar er zijn ook cliënten die je uit bed moet helpen, moet wassen en ontbijt moet geven. Ook medicijnen, injecties en wondzorg verzorgen wij. Dan ben je natuurlijk een stuk langer en intensiever met een persoon bezig. Het klinkt misschien als simpel werk, maar je moet verder kijken dan de alledaagsheid ervan. Ligt iemand al lang in bed? Dan observeer je zijn stuitje en kijk je of er doorligwonden beginnen te ontstaan. Heeft iemand diabetes? Dan moet je goed op de voeten letten. En zo zijn er tal van ziektebeelden die je paraat hebt tijdens het wassen en aankleden van een cliënt. In mijn achterhoofd ben ik dan ook continu klinisch aan het redeneren. Wat is er aan de hand, waar moet ik op letten en welke stappen moet ik nu nemen?
Grote verantwoordelijkheid
Na de ochtendroute lopen we een middagroute, waarbij we cliënten helpen met eten. En vervolgens een avondroute, waarbij we mensen naar bed helpen. Als stagiaire hoef je de middagroutes meestal niet te lopen, zodat je tijd hebt om aan je opdracht te werken, met collega’s en studenten te overleggen of contact te zoeken met andere disciplines, als dat nodig is. Je kunt je dag dus grotendeels zelf invullen en dat is heel fijn. De echte uitdaging zit hem voor mij in de zelfstandigheid. Zeker als laatstejaars neem je vaak taken van de wijkverpleegkundige over en dat is best een grote verantwoordelijkheid. Zo mag je indiceren, dus beslissen hoeveel tijd een cliënt nodig heeft. Ook mag je een zorgplan opstellen en aangeven wat er moet gebeuren om de gezondheid van cliënten te verbeteren.