• Het verhaal van Angelique en familielid Bianca

Samenwerken met bewoner, familie, medewerker en vrijwilliger is enorm belangrijk.

We spreken met medewerker Angelique en familielid Bianca op een PG-afdeling bij Merefelt over dit onderwerp.

“Ik voer veel gesprekken met familie, ook als ze ergens mee zitten. Als iets niet goed loopt, dan ga ik hierover in gesprek.’’ zegt Angelique.

“Het is superbelangrijk om alles goed terug te koppelen en goede afspraken te maken met elkaar. Je loopt er als zorgmedewerker, maar ook als familie tegenaan wanneer je verwachtingen moet bijstellen. De familie kan er bijvoorbeeld van uitgaan dat de nagels worden geknipt, terwijl de zorgmedewerkers dat op dat moment niet lukt. De familie ziet vaak ook niet hoe sterk de weerstand van een bewoner kan zijn. Hierdoor verloopt de afstemming
ook wel eens stroef. En dit is per familie anders. Sommige families zijn betrokken en stemmen veel af met de medewerkers, maar anderen ook weer niet. Dit moet je als zorgmedewerker goed aan kunnen voelen.”

Angelique zet vaak momentjes op Familienet. “Mantelzorgers en familie waarderen het om de fijne momenten te kunnen terugzien.

Ze hebben niet altijd tijd om zelf momenten vast te leggen. En zo houd je de familie toch op de hoogte.” Bianca vult hierbij aan: “Als je als familie op de afdeling bent, dan voel je en merk je heel veel. Je maakt de dingen mee. Ik vind het daarom belangrijk dat als ik ooit iets op een andere manier kan doen, dat een zorgmedewerker mij daarop aanspreekt. Daar kan ik ook weer van leren.’’

Maar het belangrijkste waar medewerkers en familie tegenaan lopen, is ook wel het stukje onbegrepen gedrag, volgens zowel Angelique als Bianca. “De meeste mantelzorgers of familieleden weten vaak niet wat er in het hoofd van iemand met dementie omgaat. Ze benaderen hun naaste zoals vroeger en gaan ervan uit dat ze de dingen nog wel kunnen of begrijpen. Daarom mis je bij de mantelzorgers soms een stukje kennis, wat de zorgmedewerker wel heeft.” Bianca begrijpt dit helemaal: “Ik ben me daarom ook gaan verdiepen in het onderwerp dementie. Ik lees er veel over, praat met mensen uit de praktijk en ga naar theatervoorstellingen, maar ik weet nog lang niet alles.” Wat Bianca graag mee wil geven aan andere mantelzorgers en familie is: “Probeer je voor te stellen hoe het is om dementie te hebben, leef je in. Hierdoor voelt je familielid zich ook meer begrepen en ontstaat er fijner en warmer contact. Het is allemaal al zo ingewikkeld en verdrietig.” Angelique sluit daarop aan: “Er zijn verschillende middelen om dit te doen, zoals de VR-beleving. Hiermee kun je ervaren hoe iemand met dementie het leven ervaart.”

Angelique vraagt altijd aan de familie wat zij zelf nog willen en kunnen betekenen voor hun familielid en wat ze daarvoor nodig hebben. Veel mantelzorgers weten niet dat dit ‘mag’, maar natuurlijk mogen ze altijd helpen. “Een collega had wegens drukte een hulpvraag naar mantelzorgers en familie gestuurd of ze tijdens de feestdagen konden komen helpen. Veel mantelzorgers en familieleden stonden hiervoor open. Het is daarom ook belangrijk dat de zorgmedewerkers laten weten dat hulp altijd welkom is.” Toch staat daar ook een dilemma tegenover: “Als er te veel mantelzorgers aanwezig zijn, kan dit ook als onprettig worden ervaren door de bewoners, dan worden ze overprikkeld,” zegt Angelique. “Daarom is het goed om te blijven afstemmen.”

 

“Als iets niet goed loopt, dan ga ik hierover in gesprek.”