Leuskenhei
”Na mijn pensioen wilde ik graag nog iets doen wat mij voldoening geeft,” vertelt Lettie. ”Toen ben ik eens bij Leuskenhei binnengelopen om te vragen of ze voor een dagdeel in de week vrijwilligers zochten. En die zochten ze wel. Ik vind het heel fijn: het is dicht bij mijn huis en ik kan er te voet naartoe.” Bij Leuskenhei wandelt Lettie iedere dinsdagmiddag met een bewoonster met dementie. ”Als het dan een keertje regent of wanneer mevrouw niet mee wil, dan gaan we wat anders doen. Vaak kies ik dan voor een spelletje waarbij we ook andere bewoners kunnen betrekken. Dan kan ik meerdere bewoners een leuk moment op de dag geven.” Lettie heeft voor haar pensioen bij Gemeente Eindhoven gewerkt, waar ze vooral op kantoor zat en met beleidsstukken bezig was. ”Ik vind het fijn dat ik nu iets praktisch kan doen en van betekenis kan zijn voor bewoners. Het vrijwilligerswerk geeft mij veel voldoening. En het allerleukste aan het vrijwilligerswerk bij Leuskenhei vind ik toch wel dat je er voor de mensen kunt zijn en iets leuks met ze kan doen. Dat breekt de dag een beetje.”
Mooie en moeilijke momenten
”De bewoonster met wie ik wandel herkent me soms wel en soms niet, dat hoort erbij. Maar de dagen dat ze me wel herkent, dan zie ik dat ze ervan opleeft en dat doet me goed. Soms heeft ze ook wel eens haar dag niet en geeft ze aan dat ze dan niets mee wil gaan doen. Dan neem ik even afstand en haal ik even later een kop koffie voor haar en vraag ik of ze mee gaat wandelen. Meestal wil ze dan wel weer mee. Mensen met dementie kunnen vaak niet aangeven wat ze wel en niet leuk vinden of wat ze vroeger belangrijk vonden. Zo zijn er ook ooit bewoners die in zichzelf gekeerd zijn en wat sneller boos worden. Maar laatst kwam er een man muziek maken met een accordeon. Als je dan vraagt of de bewoner mee wil dansen, dan doet ze graag mee omdat ze dat bijvoorbeeld vroeger ook deed. Of een bewoner die vroeg of de vogeltjesdans gespeeld kon worden en daarna zat te dansen in haar rolstoel. Dat soort momenten vind ik echt bijzonder.”
Klankbordgroep vrijwilligers
Toen Lettie twee keer als vrijwilligster was geweest, kon ze zich aanmelden voor een digitale bijeenkomst ‘Op de thee met het MT’. Dit heeft ze toentertijd gedaan en daar zat iemand bij die in de Klankbordgroep vrijwilligers zit. ”Diegene vroeg zich af, of ik interesse had om bij de Klankbordgroep te komen. Ze misten iemand die verstand heeft van beleid. Hier heb ik toen wel even over getwijfeld, omdat dat juist niet de reden was waarvoor ik vrijwilligerswerk ben gaan doen. Maar na een half jaar had ik een afspraak met de coördinatoren vrijwilligers en die zeiden dat ze nog wel iemand zochten uit Veldhoven. Het is maar drie of vier keer per jaar en ik kreeg de vraag of ik er niet eens over na wilde denken. Omdat het niet zo intensief is, wilde ik dit wel doen. Mijn focus ligt dan nog steeds bij het praktische stuk en ik kan óók nog iets betekenen voor andere vrijwilligers. We worden eens in de zoveel tijd bijgepraat over dingen die in ontwikkeling zijn, maar ook zeker over dingen die voor vrijwilligers van belang zijn. Bijvoorbeeld de gedragsregels, Good Habitz, Teambuilding en de Scholingscarrousel. Soms moet het beleid aangescherpt worden. Die kar wordt vooral getrokken door de coördinatoren vrijwilligers, maar wij brengen daar ook iets in en dat komt dan weer een keertje terug tijdens een vergadering.”
Dahlia’s
Lettie is lid van Dahliavereniging Flora in Veldhoven. Deze vereniging kweekt dahlia’s en in het seizoen kunnen donateurs een bos ophalen. ”Als ik knollen van de dahlia’s over heb, neem ik ze mee naar Leuskenhei en zet ik ze op een mooie plek in de tuin.” Lettie is namelijk ook tuinvrijwilliger. Samen met twee andere vrijwilligers en een familielid van een bewoner verzorgt ze de tuin eens per twee weken. ”Dan overleggen we samen wat we aan de tuin kunnen doen. We proberen vooral voor kleur in de tuin te zorgen. De ene keer vegen we de blaadjes van de stoep en de andere keer snoeien we de uitgebloeide bloemen en planten we bloeiende plantjes bij.” Sommige bewoners helpen in de zomer ook wel eens met de tuin, dan houden ze die een beetje bij. ”Er is ook een bewoner die me altijd herkent van de dahlia’s, dan zegt hij: ”Oh daar hebben we het dahliavrouwtje weer,” dat vind ik wel leuk, omdat hij veel andere dingen niet meer weet.” Als er iets is wat ze anderen mee wil geven: ”Ga het gewoon doen, je kunt als vrijwilliger zoveel betekenen. Wat je ook te bieden hebt, de medewerkers en de bewoners zijn er altijd blij mee. Of je nu iets creatiefs wilt doen of gewoon een kop koffie komt drinken met de bewoners, het is altijd goed.”