• Samen op pad naar de muziekochtend

Het is echt iets om naar uit te kijken: de muziekochtend bij Floriaan. Elke vrijdagochtend genieten bewoners van een muzikaal optreden met nostalgische hits. Narris, zoon van Rina, begeleidt bewoners naar deze muziekochtend.

Liefde voor muziek

Rina en muziek gaan hand in hand. Ze heeft vroeger de Casterse volksdansgroep opgericht en is hier meer dan 25 jaar leidster van geweest. Op elk liedje wist ze weer nieuwe danspasjes te verzinnen. Toen ze op de Dennenlaan kwam wonen, hebben Rina en haar familie ook aangegeven dat ze muziek en dansen heel leuk vindt. Daarom werd er wel eens een cd opgezet met haar favoriete muziek (een soort Oostenrijkse walsmuziek), waardoor ze helemaal opfleurde. Het leidde tot gezellige gesprekken onderling en bekende danspasjes van vroeger. Ook vrijwilligers waren op de hoogte van haar danstalent en namen haar vaak mee uit dansen tijdens de muziekochtend. “Omdat Rina beetje bij beetje achteruitgaat, geniet ze niet meer van dansen op muziek. Maar ze glundert nog steeds als ze muziek hoort. Dat is te zien aan de glimlach op haar gezicht.”

Samen met bewoners op pad

Zoon Narris: “In het begin ging ik alleen met ons mam naar de muziekochtend. Ik kwam erachter dat het misschien ook leuk zou kunnen zijn voor andere bewoners om mee te gaan. Daarom begeleid ik nu voortaan elke vrijdag de bewoners,  die er zin in hebben, naar de muziekochtend. De zorgmedewerkers kunnen zo in de woning blijven. En ik heb een fijne ochtend omdat ik zie dat bewoners er plezier van hebben. Ze zingen mee of zijn stil aan het genieten. Omdat ik de liefde voor muziek deel met ons mam, is het extra leuk om dit samen te doen. Na de muziekochtend help ik altijd nog even mee met het verzorgen van de lunch. Soms neem ik dan wat extra’s mee voor de bewoners om ze te verwennen.”

Je steentje bijdragen

“Van de zorgmedewerkers krijg ik vaak te horen: fijn dat je er was! Dat geeft mij voldoening en dat maakt mijn dag goed. Ik vind het fijn en belangrijk om in verbinding te zijn met bewoners en zorgmedewerkers. Zo leer je iedereen ook kennen en krijg je inzicht in wat er in de woning allemaal gebeurt. Het is niet zo dat je je familielid of naaste ‘dropt’ als ze verhuizen naar een verpleeghuis. Toen je naaste thuis woonde, ging je ook op bezoek of hielp je wel eens mee. Dus nu ook. Het is fijn om mee te helpen waar je kan. En afstemming te zoeken met andere familieleden of naasten. Het voelt als iets wat we samen doen, als één grote familie.”